Wetteren vandaag

In 2018 werd een tweeling in de bloemetjes gezet op het nieuwe gemeentehuis. De meisjes waren geboren in 2017 als de 25 000ste en 25 001ste inwoners van Wetteren, en de bijpassende receptie op hun eerste verjaardag was de eerste die in het gloednieuwe gemeentehuis georganiseerd werd. Men kan dus wel stellen dat 2018 een scharnierjaar was, een symbool van de vooruitgang die Wetteren doormaakt, zonder ooit het verleden te verloochenen. Ondertussen verwachten we om in 2024 het aantal van 27 000 inwoners te bereiken.

Wetteren: een Gemeente in het Hart van Oost-Vlaanderen

Anders dan het dorpje dat ooit op een heuvel bij de Schelde ontstaan was, strekt Wetteren zich vandaag uit over een zevental woonkernen: Wetteren-Centrum, die in 1977 fusioneerde met de deelgemeenten Westrem en Massemen; en de min of meer zelfstandige eenheden van Overschelde, Overbeke, Ten Ede en Kwatrecht. Samen beslaan deze gebieden zo'n 3668 hectaren en bieden ze ruimte aan meer dan 25 000 inwoners. In de profielschets van de Vlaamse steden en gemeenten wordt Wetteren zo omschreven als een gemeente/kleine stad met een centrumfunctie.

Deze centrumfunctie ontleent Wetteren aan haar uitstekende ligging in het hart van de provincie Oost-Vlaanderen. Genesteld tegen de E40 die van Gent naar Brussel raast, en gekromd rond de Schelde, vormt de gemeente een ideale basis voor vele bedrijven  die hier hun thuis hebben gevonden. Iets minder dan een vijfde van de gemeente wordt momenteel ingenomen door kantoorgebouwen, opslagruimtes en bedrijven.

Wetteren is niet alleen een economische bloeipool, maar fungeert ook als dienstencentrum. De diensten die Wetteren aan haar inwoners en omliggende gemeenten aanbiedt, zijn overigens steeds in ontwikkeling. Zo wordt de bibliotheek in 2018 grondig gerenoveerd, en werkt het Cultureel Centrum Nova elk seizoen nieuwe programma's uit. Ook het sport- en recreatiecentrum De Warande en het provinciaal domein Den Blakken worden doorheen het jaar druk bezocht. Het Huis van het Kind, de jeugddienst en de verschillende scholen in Wetteren zijn dan weer specifiek op de jongere inwoners toegespitst.

Tot slot staat Wetteren ook gekend als een bloeiende gemeente  - letterlijk. De Kalkense Meersen en Den Blakken zijn gekende domeinen, maar het volstaat om een eindje buiten het centrum te fietsen om zich middenin velden vol bloemen en planten te vinden. De dienst toerisme biedt overigens verschillende begeleide wandelingen - te voet, te paard, en zelfs vergezeld door een alpaca! - aan om Wetteren ook eens op een andere manier te verkennen.

Gertrude, de Vlag, en een Nieuw Logo

Bij elk bezoek aan de markt, het nieuwe gemeentehuis of het infopunt kunt u er niet naast kijken - de imposante Sint-Gertrudiskerk  (met de befaamde slechtvalken in de klokkentoren) torent telkens over het Wetterse centrum uit. Hoewel de huidige kerk slechts uit de negentiende eeuw stamt, kan men de verering voor de heilige Gertrudis met zekerheid terugvoeren tot 1664, wanneer het dorp haar relieken bemachtigt en uitgroeit tot een bedevaartsoord voor de heilige.

Hoogstwaarschijnlijk is de devotie echter al veel ouder. Gertrudis  zelf was immers geen jonge heilige. Ze werd in 626 geboren als dochter van Pepijn van Landen, de latere stamvader van de Karolingers, en van de heilige Itta, die in Nijvel het eerste vrouwenklooster in Europa stichtte. Gertrudis zou er de eerste abdis worden, tot ze, verzwakt door haar strenge levensstijl en het veelvuldige vasten, op 33-jarige leeftijd overleed. Hoewel haar standvastigheid (ze weigerde resoluut een huwelijk met een prins) en haar godsvrucht al voldoende zouden zijn om haar als heilige te bestempelen, vervulde ze tijdens haar korte leven volgens de overlevering ook een aantal mirakelen. Zo zou ze een ridder hebben gered die zijn ziel aan de duivel had verkocht, een verdronken kind tot leven hebben gewekt, en een storm hebben bedaard die haar en haar ondergeschikten het leven bedreigde.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat er een sterke devotie  voor deze heilige ontstond. Sint-Gertrudis werd aangeroepen als patroonheilige van ziekenhuizen, beschermster van reizigers en pelgrims, en helpster tegen muizen- en rattenplagen. In 1851 kreeg ze een prominente plaats in het wapenschild van de gemeente, en tot op de dag van vandaag is ze terug te vinden op bepaalde officiële documenten, en boven de ingang van het infopunt (het oude gemeentehuis). De Romeinse cijfers X en IIII die haar flankeren, verwijzen naar de adellijke familie Vilain XIIII, die de heerlijkheid en parochie van Wetteren in bezit hadden tot het feodale systeem werd afgeschaft, en die ook dan nog een invloedrijke positie in de gemeente zouden bekleden.

Op deze meeste officiële correspondentie vanuit de gemeente zult u echter geen Gertrudis meer terugvinden. Sinds 2018 werd het logo van Wetteren  in een nieuw jasje gestoken. De traditionele kleurschakeringen worden behouden, maar dan met een modernere variant op het groen, en het geel als sporadische accentkleur.  De vloeiende lijn van de Schelde komt terug in het speciaal ontwikkelde lettertype. Samen met het lettertype komt er een specifieke stijl: een luchtige vormgeving, veel gebruik van de sjabloontechniek, en zoveel mogelijk beelden van bovenaf, die een heel aparte, andere kijk op Wetteren geven. Het lettertype en de stijlelementen zijn de verbindende factor tussen de verschillende diensten. In het logo herken je tenslotte een ‘dubbele V’. Veelzijdig, verrassend, vernieuwend…

Kortom, Wetteren: Verrassend Anders!